Siew buraka cukrowego w mulcz ścierniskowy stosuje się
w rejonach zagrożonych erozją wietrzną i wodną, zwłaszcza tam, gdzie uprawa międzyplonu ze względu na niskie opady i późny termin zbioru przedplonu jest zawodna. Uprawa buraka cukrowego z siewu w mulcz ścierniskowy, jest pod względem ekonomicznym konkurencyjna w porównaniu do wcześniej opisanych technologii (niższa energochłonność i pracochłonność), zaś redukcja liczby zabiegów uprawowych przyczynia się do mniejszego ugniatania gleby.

Zbiór przedplonu, którym jest pszenica ozima, należy przeprowadzić tak, aby ściernisko pozostało krótkie, zaś słoma pozostająca na polu była starannie rozdrobniona i równomiernie rozrzucona.
W drugiej połowie sierpnia należy pobrać próbki gleby do analizy chemicznej w celu określenia odczynu oraz zasobności w przyswajalne składniki pokarmowe.

Następnie zastosować w pełnej dawce przewidzianej pod burak cukrowy fosfor, potas i magnez oraz uzupełniające nawożenie azotem (30 kg/ha).
Pierwszy zabieg uprawy pożniwnej należy wykonać kultywatorem ścierniskowym na głębokość 10 cm. Kultywatorowanie powtarzamy w październiku spulchniając rolę na głębokość 12 – 15 cm. Wiosną, tuż po ruszeniu wegetacji, zastosować Roundup Energy 450 SL (szybko przemieszcza się w roślinie przy niższych, wiosennych temperaturach), wysiać przedsiewną dawkę nawozów azotowych, a następnie przy pomocy agregatu czynnego wykonać uprawkę przedsiewną (Rys. 9).

Rys. 9. Uprawa przedsiewna w systemie siewu buraka w mulcz ścierniskowy

Siew buraka wykonuje się przy pomocy siewnika wyposażonego w kroje tarczowe (Rys. 10).

Po siewie buraka, do 3 dni przed wschodami, stosujemy drugi zabieg Roundupem Energy 450 SL. Dalsza pielęgnacja taka, jak w technologii tradycyjnej.

Szersze zastosowanie tej technologii w praktyce ograniczają następujące czynniki:

• wzrost zagęszczenia warstwy podornej
• ujemny bilans gospodarki wodnej gleby (niższa obsada)
• wzrost zachwaszczenia (duża liczebność nasion chwastów w wierzchniej warstwie gleby)
• niższe plony w przypadku niekorzystnych warunków klimatyczno – glebowych
• niedostateczne wyposażenie gospodarstw w siewniki
  z krojami tarczowymi