-
Uprawa roli w uprawie kukurydzy
Najważniejsze fakty dotyczące uprawy roli – kluczem do Twojego sukcesu w uprawie kukurydzy!
Aby uprawy mogły w pełni wykorzystać swój potencjał genetyczny, gleba musi być optymalnie przygotowana dla rozwoju roślin. Dlatego też uprawa i jej różne aspekty mają szczególne znaczenie.
KWS zebrał najważniejsze aspekty uprawy roli.
Źródło: KWS SAAT SE & Co. KGaA
1. Odpowiednia wartość pH – niezbędna dla Twojego sukcesu!
Utrzymanie „właściwej” wartości pH jest niezbędne do osiągnięcia wysokich plonów i ich jakości również w przypadku uprawy kukurydzy. Wartość pH dostarcza informacji na temat potrzeby wapnowania gleby. Potrzeba wapnowania zależy od aktualnej wartości pH, zawartości próchnicy i typu gleby. Wczesnowiosenne i przedsiewne nawożenie szybko działającymi rodzajami wapna okazały się godne polecenia w przypadku niskiego odczynu gleby i zastosowania szybkodziałającego nawozu wapniowego, np. kredy nawozowej.
2. Właściwa temperatura zapewnia sukces – wymagania temperaturowe kukurydzy
Wahania temperatury są większe na glebach lekkich niż na glebach ciężkich. Szczególnie zimne okresy w fazie młodych roślin mogą trwale wpływać na rozwój kukurydzy, szczególnie w fazie 6–8 liści.
Niektóre konsekwencje to:
- Uszkodzenie roślin kukurydzy
- Nieregularne pylenie
- Mniej rzędów ziarniaków na kolbę
- Zmniejszenie głównej kolby
Po obumarciu pierwszej kolby może się wytworzyć druga. Jednakże rozwój drugiej kolby jest opóźniony i dlatego może mieć miejsce niewystarczające zapylenie. W skrajnych przypadkach nie tworzy się druga kolba, co prowadzi do zmniejszenia plonów.
Agronomiczne środki zaradcze:
- Przygotowanie gleby o dobrej strukturze
- Odpowiednie zaopatrzenie roślin w składniki pokarmowe
- Zrównoważenie zawartości składników odżywczych
- Unikanie zabiegów herbicydowych w przypadku wysokich wahań temperatury
Do stadium 6 liści okresy chłodu mogą powodować przejściowy niedobór fosforu i fioletowe przebarwienia. Nie należy obawiać się niekorzystnego wpływu na plon.
Podczas określania przydatności stanowiska pod uprawę kukurydzy, często stosuje się wyznacznik średnich temperatur efektywnych w okresie wzrostu oraz sumę temperatur efektywnych.
Przydatność do uprawy odmian o różnych grupach dojrzałości w zależności od średnich temperatur efektywnych i sumy temperatur efektywnych
|
|
Średnia temp. maj - wrzesień w °C |
zgodnie z AGPM, podstawa 6°C |
||||
|
grupa dojrzałości (wczesności) |
Kukurydza kiszonkowa |
Kukurydza na ziarno |
Kukurydza kiszonkowa przy % s.m. |
Kukurydza na ziarno przy % s.m. |
||
|
wczesna |
12,5°C - |
13,5°C - |
przy 32% przy 35% |
1,450°C 1,500°C |
przy 65% - |
1,600°C - |
|
umiarkowanie wcześnie |
13,5°C - |
14,5°C - |
przy 32% przy 35% |
1,490°C 1,540°C |
przy 65% - |
1,650°C - |
|
średnio późna |
14,5°C - |
15,0°C - |
przy 32% przy 35% |
1,530°C 1,580°C |
przy 65% - |
1,670–1,730°C |
|
późna |
15,5°C |
15,0°C |
przy 32% |
ok. 1,590°C |
przy 70% |
|
Źródło: własne kalkulacje zgodnie z AGPM 2017
3. Wymagania wodne kukurydzy
W porównaniu z innymi roślinami uprawnymi kukurydza ma niskie zapotrzebowanie na wodę w odniesieniu do produkcji suchej masy. Kukurydza wymaga 300 l wody do wytworzenia 1 kg suchej masy. Wartość ta nazywana jest również współczynnikiem transpiracji.
Zestawienie współczynników transpiracji dla różnych rodzajów upraw pokazuje różne zapotrzebowanie na wodę:
| Współczynnik transpiracji (l wody/kg s.m.) | Rodzaj uprawy |
| 200–300 | Proso (sorgo) |
| 300–400 | Kukurydza, burak |
| 400–500 | Jęczmień, żyto, pszenica durum (twarda) |
| 500–600 | Ziemniak, słonecznik, pszenica zwyczajna |
| 600–700 | Rzepak, groch, fasola polna, owies |
Źródło: BOKU [Uniwersytet Zasobów Naturalnych i Nauk Przyrodniczych] Wiedeń
- Dobrze odżywione rośliny mają większą zdolność pobierania wody
- Potas ma szczególne znaczenie, ponieważ ma pozytywny wpływ na bilans wodny roślin
- Kukurydza ma najwyższe zapotrzebowanie na wodę (do 6 mm na m² na dzień) od pojawienia się wiech do dojrzałości mlecznej.
Dzięki uprawie, wyborze odmiany, obsady roślin, prawidłowej normie wysiewu i Nawożenie można zastosować strategie technologii produkcji w odniesieniu do zapotrzebowania na wodę.
Skutki niedoboru wody
- Przed rozpoczęciem kwitnienia: zahamowanie wzrostu i tworzenia się kolby
- Podczas kwitnienia + okresy ciepła: nierównomierne zapylanie
- Po zapylaniu: ograniczenie przenoszenia asymilatów do ziarna
4. Pobieranie składników odżywczych i przebieg pobierania składników odżywczych w uprawie kukurydzy
Ze względu na swój powolny rozwój w trakcie młodych stadiów rozwoju zapotrzebowanie kukurydzy na składniki odżywcze zaczyna się późno, ale całkowite ich pobieranie z gleby jest wysokie ze względu na wysoki potencjał plonotwórczy. Ponieważ przewidywania dotyczące plonów mogą się znacznie różnić w zależności od specyfikacji stanowiska, wymagane ilości składników odżywczych również wykazują znaczną zmienność.
Składniki odżywcze (kg/ha na 10 dt kukurydzy na ziarno [86% s.m.] lub 100 dt świeżej masy kukurydzy kiszonkowej [28% s.m.]:
|
|
Kukurydza kiszonkowa (28% s.m.) |
Kukurydza na ziarno (86% s.m.) |
|
|
Składnik odżywczy |
na 100 dt świeżej masy |
Ziarna (10 dt) |
Słoma (10 dt) |
|
Azot (N) |
30–40 |
12–16 |
5–9 |
|
Fosfor (P2O5) |
15–25 |
6–11 |
5–7 |
|
Potas (K2O) |
35–50 |
4–6 |
15–25 |
|
Magnez (MgO) |
7–13 |
2–3 |
2–4 |
|
Wapno (CaO) |
10–18 |
2–3 |
5–7 |
|
Siarka (S) |
3,5 |
- |
- |
Źródło: Z Früchtenicht i inni., 1993
Oprócz średnich wartości dotyczących pobrania składników odżywczych ważne są następujące aspekty:
- Zapotrzebowanie na składniki odżywcze ulega znacznym wahaniom w zależności od specyficznych okoliczności i przewidywanego plonu
- Odpowiednie zaopatrzenie w mikroelementy
- Wyniki badań zasobności gleby
Oprócz głównych składników odżywczych (azot, fosfor, potas, magnez, wapń) omówiona zostanie również siarka i mikroelementy. Wymagania dotyczące siarki i azotu są ze sobą ściśle związane, ponieważ te dwa pierwiastki są związane w białkach roślinnych w stosunku 1:10. Dlatego nawożenie siarką jest uzasadnione i nie powinno być pomijane w planowaniu nawożenia kukurydzy.
Zalecane nawożenie
Wysokość nawożenia zależy od zawartości składników odżywczych w glebie i zakładanego poziomu plonu. Każdy plan nawożenia należy dostosować do rozporządzenia w sprawie nawożenia. Poniższa tabela zawiera wartości referencyjne:
| Typ | Ilość (kg/ha) | Termin zastosowania |
| Nawożenie azotem (N) | 140–220 | przed siewem, zlokalizowane, przed kiełkowaniem lub po kiełkowaniu |
| Nawożenie fosforem P2O5 | 40–80 | doglebowo |
| Nawożenie potasem K2O | 200–250 | przed siewem (wiosna, jesień) |
| Nawożenie siarką | 30–40 | przed siewem, zlokalizowane, przed kiełkowaniem lub po kiełkowaniu |
| Nawożenie magnezem | 40–70 | przed siewem, zlokalizowane, przed kiełkowaniem lub po kiełkowaniu |
Źródło: KWS SAAT SE & Co. KGaA
Czas maksymalnego pobrania składników odżywczych wydłuża się z 10–15 dni przed kwitnieniem do 25–30 dni po kwitnieniu. W tym okresie ulega pobraniu 85% zapotrzebowania na azot, 73% zapotrzebowania na fosfor i 96% zapotrzebowania na potas. Azot i fosfor są również nadal pobierane podczas dojrzewania kolby. Do tego czasu pobieranie potasu zostaje zakończone.
Czy chcesz uzyskać więcej informacji w temacie Nawożenie? KWS opracował dla Ciebie kilka aspektów.
Przebieg pobierania składników odżywczych (w procentach)
Źródło: Herrmann, 2010
|
Stadium |
N |
P2O5 |
K2O |
MgO |
S |
|
do stadium 4 liści |
2% |
1% |
4% |
3% |
2% |
|
od stadium 4 liści do wysychania słupków |
85% |
73% |
96% |
78% |
85% |
|
dojrzewanie kolby |
13% |
26% |
0% |
19% |
13% |
Przebieg pobierania składników odżywczych
Źródło: prezentacja własna na podstawie Herrmann, 2010
