-
Siew rzepaku
Siew rzepaku – dowiedz się wszystkiego o terminie, metodach i normie wysiewu!
„Jak zasiejesz tak zbierzesz” To stare powiedzenie jest szczególnie istotne w przypadku rzepaku. Siew rzepaku normalnie odbywa się w sierpniu i trwa do początku września.
W celu uzyskania maksymalnych plonów rzepak powinien wejść w spoczynek zimowy w optymalnej fazie rozwoju osiągając następujące wyznaczniki:
- Zagęszczenie roślin 30–50 roślin/m²
- Rośliny z 8–10 (12) liśćmi właściwymi
- Gruby korzeń o średnicy > 8 mm przy szyjce i długości > 20 cm
- Rośliny powinny osiągnąć stadium rozety, o długości stożka wzrostu nie przekraczającej 2 cm
- Równomierne wschody na plantacji ułatwiają późniejszą obsługę
- Uprawa pod siew jest bardziej istotna niż sam termin siewu.
- Podobnie jak w przypadku uprawy, stanowisko musi być dobrze doprawione.
- We wszystkich przypadkach należy unikać zbytniego zagęszczenia i rozluźnienia gleby.
- Struktura zbliżona do drobno gruzełkowatej o dobrym zagęszczeniu,aby zapewnić kiełkowanie nawet w suchych warunkach.
Rzepak kiełkuje pod wpływem impulsu świetlnego, dlatego głębokość wysiewu powinna być znacznie mniejsza niż w przypadku zbóż. Nasiona rzepaku są drobne, dlatego ilość wody potrzebnej do ich napęcznienia w procesie kiełkowania jest także niewielka.
Głębokość wysiewu wynosząca 1-2 cm jest odpowiednia w idealnych warunkach. Jeśli wilgotność gleby nie jest wystarczająca, nasiona można umieścić na głębokości do 3 cm. Niemniej jednak przy większych głębokościach wysiewu wschody roślin są obniżone. Wynika to ze stosunkowo niskiej energii kiełkowania drobnych nasion, jakie posiada rzepak.
Optymalne zagęszczenie roślin jest uzależnione od rozwoju roślin:
- W warunkach opóźnionego lub utrudnionego siewu można się spodziewać rozwoju maksymalnie ośmiu liści właściwych. W takim przypadku zaleca się zagęszczenie roślin wynoszące 50–60 roślin na m²
- W przypadku wcześniejszego wysiewu i optymalnych warunków rośliny rzepaku mogą często rozwinąć więcej niż dwanaście liści właściwych. Należy unikać przerostu roślin. W związku z tym pożądane zagęszczenie roślin należy zmniejszyć do 40 (przy siewie punktowym do 30) roślin na m²
Dobór odmiany w połączeniu z terminem siewu jest ważny przy obliczaniu normy wysiewu. Informacje na temat optymalnego okna wysiewu i pożądanego zagęszczenia roślin dostępne są w naszym narzędziu Doradca w zakresie odmian.
Zagrożenia należy uwzględnić w następujących przypadkach:
- Osłabione wschody polowe (obecność słomy, zaskorupienie, zamulenie)
- Inwazja śmietki kapuścianej i pchełki rzepakowej
- Bardzo późny termin siewu
Czynniki takie jak klimat, gleba, płodozmian i typ uprawy stawiają różne wymagania w odniesieniu do właściwej odmiany. Wybór właściwego typu odmiany (mieszańcowa lub populacyjna) zależy od systemu uprawy. Odmiany populacyjne i mieszańcowe charakteryzują się szczególnymi wymaganiami, ale także preferencjami:
Odmiany mieszańcowe:
- Po późnym zbiorze rośliny poprzedzającej często pozostaje niewiele czasu na staranną uprawę gleby
- Odmiany mieszańcowe przystosowane do późniejszego siewu umożliwiają przesunięcie okna tak, aby w warunkach ekstremalnych umożliwić ponowny wysiew rzepaku
- Więcej czasu na uprawę ścierniska i przygotowanie stanowiska pod siew
Odmiany populacyjne (liniowe):
- Można wykorzystać w pierwszej kolejności podczas ustalania harmonogramu siewów
- Zrównoważenie okresu szczytu siewów
- W sprzyjających warunkach siewu i rozwoju, przy terminowych zbiorach poprzednich roślin i czasie wystarczającym do starannej uprawy gleby, wysokowydajne odmiany populacyjne mogą zapewnić plony tak samo wysokie, jak odmiany hybrydowe
